یه متن خوشمل

خسته ام خسته از تکرار لحظه های تنهایی...

 از وجود من و تو....

از وجود درد بی پایان انتظار

کاش سرنوشت جز این می نوشت

کاش می شد از دلتنگی ها گذر کرد و به آرامش رسید

 من در رویاهای شبانه ام تو را ملاقات می کنم

حیف از آن که چه قدر کوتاه است دیدار تو و من....

می ترسم شبی برسد که این رویاها به پایان برسد

و دیگر چهره ی زیبایت را در مقابل خود نبینم

گاهی از شدت ناامیدی خنده های بلندی سر می دهم

خنده ی تلخ من از گریه غم انگیز تر است

 بدان که قلب من با یاد تو به تپیدن ادامه می دهد

و روزی که تو را از یاد بردم

قلبم از تپش باز می ایستد...